EEN OP EEN

Lindsay van den Hondel (Australië) en Kai de Klerk (Hongkong)    

“Neem het heft van je ontwikkeling in eigen hand”

In de rubriek één op één gaan twee registercontrollers in gesprek over het vak en, in dit geval, ook over hun ervaringen in het buitenland. Lindsay van den Hondel is finance manager bij Hello Fresh in het Australische Sydney, terwijl Kai de Klerk finance director bij FrieslandCampina in Hongkong is. Ze raden aan: “Neem het heft in handen van je eigen ontwikkeling.”

Hoe zijn jullie in het buitenland terechtgekomen? 

Lindsay: “Voordat ik met mijn studie begon, heb ik op mijn achttiende jaar al een tijdlang in Australië en Parijs gewerkt en gewoond. Omdat ik nog niet helemaal wist wat ik daarna wilde gaan doen, ben ik bij Designer Travel in Sydney en ClubMed  in Parijs op kantoor aan de slag gegaan. De volgende stap werd een internationale studie business en management aan de Rotterdam Business School. Een paar jaar verder in de tijd trad ik aan op de finance-afdeling van Hilti, producent en leverancier van diverse producten voor de bouw. Dat bedrijf heeft vestigingen over de hele wereld. Toen ik daar mijn sollicitatiegesprek had, was de vraag al snel ‘wat zijn jouw ambities?’ Ik zag leiderschap over de gehele financiële tak van een bedrijf wel zitten. Met dat uitgangspunt ben ik vanuit creditmanagement vervolgens gaan werken in accounting, analyse en controlling. In 2019 zag ik de interne vacature in Sydney en zijn we, mijn partner en ik, daar vol voor gegaan. In juli 2022 ben ik overgestapt naar de functie van finance manager bij Hello Fresh & Every Plate.” 

Kai: “Mijn pad is wat anders gedaan dan dat van Lindsay. Ik heb een aantal omzwervingen over de wereld gemaakt. Ik begon in 2007 als business coördinator van Sabic in Sittard. Dat bedrijf produceert in grote volumes chemische producten uit olie- en gasderivaten. Vanuit daar en in opvolgende functies reisde ik al veel. Naar Azië, door Europa en naar de VS. Mijn eerste woon- en werkervaring in het buitenland was in 2010 in Riyadh in Saoedi-Arabië. Dat was ook voor Sabic en daar merkte ik een enorm cultuurverschil. Mij trok het avontuur. Ik ontmoette veel nieuwe mensen, maakte veel mee en merkte ook dat ik een Westers vooroordeel had. Mijn beeld was heel anders dan de praktijk. De mensen zijn het regime niet. In 2014 had Sabic iemand nodig voor een werkkapitaalproject in Massachusetts in de Verenigde Staten. Dat was een superleuke tijd. In een paar uur was ik vanuit daar in Boston, New York of Montreal. Ik kon veel van de VS zien. Mijn vriendin Liza liep stage in Mexico en mocht toen ze klaar was Amerika niet zomaar in. We konden namelijk niet aantonen dat we een relatie hadden. Toen zijn we getrouwd in Las Vegas, in zo’n white chapel.”

Lachend: “Zonder een Elvis hoor. Daarna woonden we een aantal jaren in Nederland, maar toen begon het toch weer te kriebelen. Ik kreeg een baan als finance director aangeboden in Hongkong in september 2020. En Liza vond daar ook al snel werk bij Prudential, een wereldwijd opererende verzekerings- en pensioenbedrijf.” 

Lindsay van den Hondel: “Bewustwording en aanpassingsvermogen zijn de sleutels om als internationaal team grote mooie stappen te kunnen zetten.”   

 Hoe is het om de overstap naar het buitenland te maken? 

Lindsay: “Chaotisch omdat er veel zaken tegelijkertijd op je af komen. In juli 2019 moest ik mijn thesis van mijn EMFC-opleiding nog afronden. Dat heb ik toen vanuit Sydney online gedaan. Daarnaast stond het huis in Nederland te koop en wilden we de honden meeverhuizen naar Australië. Dat laatste bleek nog niet eenvoudig. Je komt vervolgens in Australië aan waar je niemand kent, in een nieuwe baan waarin je samenwerkt met veel verschillende culturen. Kortom, het is op alle fronten aanpassen geblazen. Als vanzelf kwamen we wel weer in rustiger vaarwater. Niet in de laatste plaats omdat ik een manager had die zelf uit de VS kwam en me de weg kon wijzen. Wat me opviel was dat Sydney heel veel culturen - al dan niet tijdelijk - huisvest. Vanuit India, China, Amerika, Rusland en Europa. Noem de nationaliteit maar op en je vindt het hier. Het is dus niet één cultuur waar je je aan moet aanpassen binnen een bedrijf, maar een heleboel culturen. Als direct ingestelde Nederlander met een doel voor ogen, moet je je in je communicatiestijl dan ook aanpassen. Soms moet je de boodschap minder direct verpakken of de tijd nemen voor een gedetailleerde uitleg. Bijvoorbeeld mijn Aziatische collega’s hadden baat bij een uitleg met meer context. Bij hen kon ik niet aankomen met mijn pragmatische aanpak met bullet points. Of de boodschap is aangekomen, daar creëer je in de loop der tijd wel antennes voor. Bewustwording en aanpassingsvermogen zijn de sleutels om als internationaal team grote mooie stappen te kunnen zetten.” 

Kai: “Dat herken ik zeer zeker. Je loopt tegen andere culturen aan, maar op een gegeven moment wordt dat weer het nieuwe normaal. Als je dan weer teruggaat naar Nederland, loop je daar weer tegen verschillen aan. Na de overstap naar het buitenland waren de highs hoger en de lows lager dan gemiddeld. Je hebt het idee, als je in het buitenland bent, dat je er het meeste uit wilt halen. Ik bewaar heel goede herinneringen aan tripjes door de woestijn in Saoedi-Arabië. Met zo’n grote vier-bij-vier-bak de zandduinen in. Dan heb je het gevoel dat je wat unieks meemaakt. De lows zijn er ook. Als je minder lekker in je vel zit of er in Nederland wat gebeurt, heb je niet één, twee, drie hulp. Dat is niet altijd even makkelijk. Destijds werkte ik in Saoedi-Arabië alleen maar met mannen. Inmiddels is dat veranderd en werken ook meer vrouwen. De samenleving verandert daar langzamerhand. Natuurlijk, sommige dingen rondom arbeidsmigranten en arbeidsomstandigheden kunnen we nooit accepteren, maar het beeld van Saoedi-Arabië vanuit het Westen is best eenzijdig. Het te simpel om het weg te zetten als achterhaalde cultuur. De denkbeelden ter plaatse zijn niet altijd zwart-wit. Saoedi’s zijn erg gastvrij en je kunt er prima een dialoog aangaan. Dat merk je pas als je daar woont.”

Wat is er zo leuk aan finance? 

Lindsay: “Ik vind dat er steeds meer creativiteit in finance komt. Met technologieën die hun intrede doen, maar ook in hoe je plant, advies geeft en sturing biedt aan de onderneming. We leven in een periode waarin externe factoren snel aan veranderingen onderhevig zijn. Dit houd je scherp en draagt bij dat geen dag hetzelfde is. Daarnaast vind ik het leuk om met mensen te werken. Hen te motiveren om samen voor een doel te gaan. Maar ook om het beste uit ieder teamlid te halen. In die zin ben je een cheerleader voor hun ontwikkeling.”   

Kai: “Je kunt inderdaad veel kanten op met finance. Ikzelf ben eerst in de business begonnen en pas later, in 2012 met dat werkkapitaalproject, financiën ingerold. In 2021 heb ik mijn RC-opleiding afgerond. Sabic en FrieslandCampina bedienen echt compleet andere markten. Bij Sabic was het bulkchemie en ging het dus al snel om grote getallen. De oliemarkt is een wereldmarkt en je moet ervoor zorgen, kort door de bocht gezegd, dat de fabrieken zijn gevuld. Je kijkt heel erg vanuit de assets zelf. Bij consumentenzuivel lijkt het op een markt van fast moving consumer goods. Deze wordt veel meer gedreven vanuit consumenten en welke trends daar spelen. Het is echt een heel ander type business. Het is vanuit finance interessant om daar de business te helpen met de analyses.”

Kai de Klerk: “Je hebt het idee, als je in het buitenland bent, dat je er het meeste uit wilt halen.” 

Tot slot: voelen jullie je nog Nederlands? 

Kai: “Ja, dat gaat er niet af. Na vijf jaar buitenland ging ik terug naar Nederland en dan word je zo weer je oude leven ingezogen, inclusief sociale verplichtingen. Daar waar je in het buitenland veel meer je eigen agenda kunt volgen. Het was dus erg leuk, maar ook wel wennen. Wat ik niet mis aan Nederland zijn de talloze meningen. Af en toe weet je daardoor niet of iemand vol voor de genomen beslissing gaat of er nog op terug gaat komen. Als je eenmaal een beslissing hebt, gaat over het algemeen iedereen in een bedrijf in Hongkong er vol voor. In Azië moet je wel meer tussen de regels door kunnen lezen. Je moet de context van iemand zijn reactie kunnen interpreteren. Als directe Nederlander moet je voorzichtig zijn met wat je zegt. Het kan namelijk hier dan meteen al als een opdracht worden gezien. Zeker als je in het management zit. Alle buitenlandavonturen zijn supermooi, maar er gaat wel veel energie zitten in het opbouwen van relaties. Toch hebben Liza en ik besloten om nog een stap te wagen. Ditmaal naar Maleisië voor drie jaar. Zij voor Prudential, ik een volgende functie bij FrieslandCampina. Ondanks de strenge coronamaatregelen en de politieke veranderingen hebben we het enorm naar onze zin gehad. Hongkong is een geweldige stad en we vinden het jammer om weg te gaan. Wel kijken we uit naar Maleisië. Daarbij komt dat ik in Maleisië een iets grotere operating company mede ga leiden.”

Lindsay: “Inderdaad gaat dat Nederlanderschap er niet af. Maar ik moet zeggen dat ik minder op mijn achtergrond wordt gewezen omdat hier zoveel culturen bij elkaar komen. Iedereen brengt een ander perspectief. Dus dan valt het jezelf ook minder op dat je een andere achtergrond hebt. Mijn partner en ik hadden in Nederland een koophuis. We hadden altijd al de droom om de stap naar het buitenland te zetten. Dat hebben we gedaan en ons eerste kind is hier geboren en in april komt de tweede eraan. Ik sluit niet uit dat we ooit nog eens teruggaan naar Nederland, maar voor nu hebben het enorm naar ons zin. Mijn man heeft het er met een knipoog nog wel eens over dat hij een bed and breakfast wil beginnen in Oostenrijk. Of dat ervan komt, weet ik niet. Maar de toekomst ligt wat mij betreft open. Alhoewel ik wel voor avontuur te porren ben, wil ik me altijd wel zo goed mogelijk voorbereiden. Daar komt de registercontroller in me naar boven. De tip die ik registercontrollers kan geven die een stap naar het buitenland willen zetten: zet vooral de stap! Het verbreedt je horizon. Je staat zelf aan het roer om jouw koers te bepalen. Bereid je voor, maar overdenk het niet. Hoe leuk is het niet om nieuwe ervaringen op te doen en je te laten verassen? Het avontuur zit hem ook in het onbekende en hetgeen dat je niet kunt plannen. Oftewel: neem waar het kan de touwtjes in handen en dans mee met de ontwikkelingen die zich voordoen. Dat is de buitenlandervaring wel zo’n beetje in een notendop.”